Het overige deel zal je uit je eigen of andermans (aangeplante) fruittuin moeten plukken. Dat is natuurlijk ook leuk, maar valt voor mij eerder onder ‘zelf fruit telen en oogsten’ dan ‘wildplukken’. De keuze om uitsluitend vruchten en zaden te behandelen is daardoor wat mij betreft een beetje een beperking, maar misschien werkt het boek dat in het najaar uitkomt die tekortkoming weer helemaal weg.

De recepten

De recepten in het boekje blinken uit in eenvoud en zijn makkelijk te bereiden. Ze zijn van het type ‘oma’s recept’, gaan al jaren mee en zijn door en door beproefd. Je hebt er dan ook geen spannend keukengerei voor nodig en hoeft er geen keukenprins(es) voor te zijn. Gewoon lekker, zonder poespas.

De wildplukkaart

De wildplukkaart die bij het boekje zit, is een overzichtelijke en handzame uitklapkaart waarop naast alle vruchten uit het boek, ook een flink aantal wilde planten staan afgebeeld. In de korte beschrijving vind je de toepassing en vindplaats. Wat ik betwijfel is of je de planten ook kunt herkennen als je ze nog nooit gezien hebt. De afbeeldingen zijn niet voldoende duidelijk om planten te kunnen determineren. Als je de planten in het wild op gaat zoeken, raad ik je aan om het boekje toch ook mee te nemen, zodat je beter weet wat je zoekt.

Tot slot

Het boekje ’Wildplukken’ is overduidelijk met veel liefde gemaakt. Het is voorzien van mooie foto’s en leuke tekeningen. Wat wat minder duidelijk is, is voor wie het boekje nu precies geschreven is. Door de toonzetting en de vele korte zinnen lijkt het geschreven te zijn voor kinderen van een jaar of 10, maar toch staan er ook regelmatig lange zinnen en ’moeilijke woorden’ in, waardoor het voor een kind van die leeftijd toch ook weer niet echt goed te lezen is. Voor volwassenen is de toon misschien wat te jong.

Het is in ieder geval overduidelijk een boekje dat bedoelt is voor jong én oud - samen. Het is gevuld met tips hoe je wildplukken leuk maakt voor je (klein)kinderen. Het boekje is dan ook een aanrader voor iedereen die met de kinderen in de natuur wil gaan oogsten. 

Wie geen jonge kinderen heeft, maar toch aan het wildplukken wil, kan zich online verder laten voorlichten via het blog van de Britse Fergus Drennan. Andere interessante websites zijn Foodwalks.nl en de Wildplukwijzer. Bezoek ook vooral de Engelstalige website Plants for a Future. Hier vind je een database met ruim 7000 eetbare planten, hun vindplaats en toepassing.