Keizerskroon en stinklelie, het zijn beide namen voor dezelfde plant, Fritillaria imperialis, maar hebben een compleet andere lading. Keizerskroon heeft – daar lijkt me geen discussie over mogelijk –toch net een tikje meer grandeur dan het boerse ‘stinklelie’. Dat krijg je nu als je als vorstelijk uitziende plant stinkt als een bronstige vos.

Dat dit bolgewas enigszins onaangename luchtjes verspreidt, heeft ‘m gek genoeg nauwelijks windeieren gelegd. De vossengeur zou mollen uit de buurt houden. Mollen zijn immers niet erg dol op vossen. De bollen worden daarom al eeuwenlang grif geplant langs de randen van sier- en moestuin. Het klopt inderdaad dat mollen, woelratten en muizen de bollen met rust laten, maar de afwerende werking reikt niet veel verder dan de bol zelf en weerhoudt die beestjes echt niet om door de rest van de tuin te graven.

Als je ‘m plant, plant ‘m dan dus maar voor z’n vorstelijke uiterlijk. Dan noemen we ‘m voortaan alleen nog maar keizerskroon en kiezen misschien zelfs een soort of cultivar die niet zo stinkt, want dan is ‘ie helemaal leuk. Net als bij de dahlia, die inmiddels helemaal als ‘trendy’ wordt beschouwd, moeten we ook voor de keizerskroon even over onze vooroordelen heenstappen.

Ken je de plant vooral van je (vroegere) buren waar ‘ie langs de randen van de moestuin was geplant, steeds op een braaf metertje afstand van elkaar, dan moet je dat beeld maar even van je afzetten. Het kan namelijk ook heel anders: In flinke groepen bij elkaar of in een natuurlijk ogende combinatie. Allesbehalve boers of burgerlijk!