Pennisetum massaicum ‘Red Buttons’ is een andere redelijk winterharde cultivar. Hoewel P. massaicum oorspronkelijk van de Afrikaanse savanne komt, lijkt ‘ie zich bij ons redelijk te kunnen handhaven. Ik heb ‘m zelf nog niet in de tuin, maar dit exemplaar met warmrode aartjes staat al wel op mijn verlanglijstje.

Goed winterhard

Pennisetum alopecuroides, een soort die afkomstig is uit met name China, maar ook Japan en Australië, is het meest geschikt voor ons klimaat. Ze kunnen aardig wat vorst verdragen, al kan een hele lange vorstperiode soms toch funest zijn. Op goed doorlatende grond gaat het meestal goed. Het aantal variëteiten breidt zich elk jaar uit. ‘Hameln’ en ‘Cassian’ zijn al wat ouder, maar blijven favoriet. ‘Hameln’ bloeit vroeg, de plant blijft compact en de aren verkleuren naar grijsbruin. ‘Cassian’ bloeit betrouwbaar, zelfs als de zomer wat tegenvalt en verkleurt mooi in het najaar, het blad geel de aren vrij donker. ‘Japonicum’ heeft charmante, witte toefjes aan de aren, waardoor ik er ooit voor viel, maar die vind ik bij nader inzien een tikje stijf en te laat bloeiend. ‘Gelbstiel’ zag ik recent bij kwekerij Fahner (Deurningen). De gele aren vond ik prachtig. Die staat inmiddels dus ook op mijn verlanglijstje.

Pennisetum viridiscens wil toch ook nog even noemen. Deze soort is vergelijkbaar winterhard als P. alopecuroides. De plant bloeit wel laat, pas vanaf september, maar krijgt de donkerste aren van allemaal. ‘Black Beauty’ is een bekende variëteit.

Nu kopen?

Heb je nog geen pennisetums in je tuin, dan is het heel gemakkelijk om je nu te laten verleiden bij de (siergrassen)kweker. Eén blik op zo’n prachtige pol en je staat al meerdere soorten af te rekenen. Toch even niet doen. Laat de kweker ze maar de winter doorhelpen en ga in het voorjaar terug. De meeste andere planten laten zich het best in het najaar planten, maar voor grassen geldt een uitzondering. Die plant of verplant je beter in het voorjaar. Voor de (enigszins) vorstgevoelige pennisetum’s geldt dat helemaal.

Verzorging

Plant ze in een goed gedraineerde bodem, waar je wel eerst een flinke schep compost doorheen mengt. Ze houden allemaal van zon. In lichte schaduw kunnen ze wel overleven, maar komen dan heel laat (of niet) tot bloei. Bovendien zijn ze op hun mooist als de zon door de aren kan schijnen.

Pennisetums in de winter

Je kunt pennisetums niet beter beschermen dan door simpelweg het loof ’s winters te laten staan. Daarin verzamelt zich vanzelf wel wat (eiken)blad of ander materiaal, waardoor een beschermend ‘dekentje’ ontstaat. Zorg er wel voor dat het droog materiaal betreft en geen zompige plantenresten, want dan werkt het juist averechts. Eventueel kun je wat stro gebruiken. Snoei niet eerder dan eind februari en geniet in de tussentijd van het mooie winterbeeld. Met een laagje rijp is het helemaal fantastisch.