Voor de tuin komen daar nog andere, niet-inheemse soorten bij. Als ik me even beperk tot de makkelijk te verkrijgen soorten dan hebben we het vooral over Papaver orientale (de vaste soort met enorme bloemen), Papaver somniferum (de eenjarige slaapbol, de ‘producent’ van opium) en Papaver nudicaule (de tweejarige of kortlevende, IJslandse papaver, die het als enige van de papavers wél lang uithoudt op de vaas). Papaver atlanticum (of Papaver rupifragum var. atlanticum) is een vierde soort die ik – ondanks dat deze niet zo makkelijk te verkrijgen is – toch graag wil noemen, omdat ‘ie mijns inziens absoluut een plek in de tuin verdient.

Elke papaver een eigen behandeling

Wie denkt ze in de tuin vrolijk met elkaar te kunnen combineren, komt bedrogen uit. Vrijwel elke papaver vraagt een andere behandeling. Ze hebben toch wel het eea. gemeen: ze stellen allemaal prijs op goed doorlatende grond en het zijn allemaal echte zonaanbidders. Hoewel je zelfs dat laatste niet zo bot kunt stellen, want Papaver orientale vindt een beetje gefilterd licht best prettig. Kortom: allemaal individuutjes dus, elk met een eigen succesrecept. Meer informatie vind je op de volgende pagina’s:

• Papaver rhoeas
• Papaver somniferum
• Papaver orientale
• Papaver nudicaule
• Papaver atlanticum