Verkeerde uien

ervaringen van een beginnend moestuinier

Verkeerde uiGerda Bouman

Mannetjesuien, die niet eetbaar zijn; pompoenplantjes verwoestende eenden; rabarberplanten die eerst drie jaren moeten groeien voordat je ze kunt eten; aardbeienveldjes die niet zo onderhoudsvrij zijn als ik dacht; etc. Je maakt wat mee als beginnend (moes)tuinier, en je leert, elke dag weer…

Ongeveer een jaar geleden ben ik besmet geraakt met het moestuinvirus. Ik was bij mijn broer op bezoek in Zeist en die nam mij mee naar zijn tuin, die prachtig gelegen ligt aan de voet van slot Zeist. Terug in het hoge Noorden heb ik me aangemeld bij de plaatselijke moestuinvereniging en eind augustus kwam het verlossende bericht; er was een perceel vrijgekomen, of ik belangstelling had. Ja natuurlijk! Ik ben er meteen gaan kijken.

Oei, dit zag er wel enigszins anders uit dan bij mijn broer. Aan de rand van de stad, onbeschut uitkijkend over weilanden waren lange rechte percelen, die van mij vol met onkruid, geen water (uit de sloot halen), geen wc (?) en het allerergste: dikke vette klei! Al spittend en zwoegend ben ik begonnen maar daar heb ik absoluut geen spijt van. Het is best wel hard weken, het onkruid groeit even hard als de rest maar ik vind het geweldig!

Geweldig om te zien hoe de kleine plantjes zich een weg boren door de keiharde klei en uiteindelijk volwaardige groenten worden. Geweldig om te ervaren hoe mensen bereid zijn om je met van alles en nog wat te helpen. Geweldig om uiteindelijk je eigen verbouwde groente en fruit te eten. En natuurlijk ook geweldig om lekker buiten bezig te zijn.

Mijn buren (en buren is een ruim begrip; iedereen met wie ik redelijk kan communiceren vanaf mijn eigen stukje grond) zijn eigenlijk allemaal ‘oude rotten’. Zij hebben al jaren een tuin en kunnen mij dingen vertellen die ik vooraf niet gelezen heb in de moestuinboeken.

Zo kwam er laatst een buurman naar mij toe en zei: ‘Jo hebben allemaal mannetjes-uien’. Ik had geen flauw idee waar hij het over had. Hij heeft me toen uitgelegd dat uien waarin bloemen komen dat zijn mannelijke planten en die vormen een dikke stengel, die doorloopt in de ui zelf en daar een hele harde kern vormt, die niet eetbaar is. Hij heeft er eentje doorgesneden om het me te laten zien. ‘Die kenne jo allemaal wel weggooien’ zei hij. Ik heb de planten er inderdaad tussen uit gehaald. De uien op de composthoop gegooid maar de stengels heb ik in een vaas gedaan. Heb ik er toch nog plezier van!


Over de auteur

Gerda Bouman is in april van dit jaar begonnen met een moestuin. Over haar ervaringen, de ongeschreven regels en elke keer weer dat de natuur haar versteld doet staan, houdt ze een blog bij: http://tuinetenenmeer.blogspot.nl/


Leestip
Actuele radarbeelden van buienradar.nl
Weersverwachting voor zaterdag 14 december 2024

Actuele radarbeelden.

Bron: buienradar.nl

Nieuwsbrief wroeten