Zo’n onheilspellende Nederlandse naam als duivelswandelstok belooft weinig goeds, maar schijn bedriegt. Op enkele gemene stekels op de stam na kan ik (bijna) niets nadeligs bedenken, integendeel: het is een spectaculaire plant die je, als je ‘m eenmaal gezien hebt, ongetwijfeld in je tuin wilt hebben.

Goed, ik schreef al dat ik op de stekels na (bijna) niets nadeligs kon bedenken. Laten we dat andere nadeeltje dan ook gelijk maar even noemen, zodat we verder kunnen met de goede eigenschappen. De plant heeft wat ‘last’ van wortelopslag en wandelt daardoor een beetje door je border. Niets zorgwekkends hoor, ‘woekergedrag’ mag dat echt niet heten. Bovendien is zo’n uitloper zó afgestoken om ergens anders in je tuin te zetten of op te potten om weg te geven.

Aralia elata, naast duivelswandelstok ook wel Japanse engelenboom of Japanse aralia genoemd, is een kleine boom of eigenlijk een flinke heester. De aralia heeft doorgaans één stam en groeit dan uit tot een kleine boom. Door wortelopslag ontstaat echter vaak een meerstammig exemplaar, die uitgroeit tot een heestervorm. Als je echt een boomvorm wilt, moet je de wortelopslag dus wegsteken.

Karaktervol

Het blad is lang en elegant geveerd. De knokige takken bezet met stekels geven de plant karakter. Dat knokige en stekelige komt in de winter – als de takken kaal zijn - nog beter tot zijn recht, waardoor de plant ook een markant winterbeeld heeft. Mét blad is het een heel elegante verschijning met een luchtig bladerdek.

De plant wordt zo’n 4m hoog, bloeit van juli tot september met witte pluimen en vormt na de bloei mooie trossen besjes die in de smaak vallen bij vogels. Aan de bloeiwijze is goed te zien dat Aralia familie is van de klimop. De bloeiwijze bevat zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen. De vrouwelijke bloemen zitten steeds aan de uiteinden en zijn iets groter, de mannelijke zijn kleiner en zitten meer verstopt. Als de plant bloeit, worden de pluimen druk bezocht door bijen. De bloemen verspreiden bovendien een zoete geur.