Zaaien is het meest hoopvolle klusje in de tuin. Je begint er al mee als de eerste zonnestralen door het raam piepen, en de wereld nog dor en bruin is. Maar de zaadzakjes trompetteren al dat al die saaiheid binnen no-time verdwenen is, als je maar even de handen uit de mouwen wilt steken.

Wie begint met zaaien, moet het zichzelf gemakkelijk maken. Er zijn enorme lastpakken in bloemenland, en je hebt van die goedzakken die het altijd wel doen. Het formaat van het zaad is al één factor die het zaaigemak bepaalt. Cosmea bijvoorbeeld heeft zaden model afgeknipte kleuternagel, lekker te hanteren en goed te doseren. Ook Zinnia’s zijn goed handelbaar, net als de erwtjes van Lathyrus.

Het is ook handig als zaad wil kiemen op een beetje normale slaapkamertemperatuur. Het eerste jaar dat wij zaaiden hadden we ons oog verzwikt aan Perilla, volgens het zakje een makkelijke klant en nog prachtig als roodpaarse bladvulling in boeketten ook. We sleepten het bakje van slaapkamer naar woonkamer, van de koude kas naar de keuken, maar kiemen ho maar. Na weken stond het hele geval in de bijkeuken, richting achterdeur om in de compostbak te verdwijnen, toen de zaden ineens opkwamen als haren op een hond: om onze handen vrij te maken voor weer een ander klusje hadden we het ’afvalbakje’ even op de verwarming gezet. Je moet het maar weten. Zo wil zaad van akelei juist graag een paar lekkere koude dagen meemaken om te kiemen, die zou je dus in de koelkast kunnen zetten. Maar of de familie daar nou blij van wordt...

Hoe de ouders er uit zien zegt weinig over het zaad. Hebben mollige mensen vaak ook dikkige baby’s, zo werkt het bij planten niet. Vandaag zaaide ik een hoge witte leeuwebek, Anthirrium Snowflake, een stevige jongen, met zaad zo fijn dat je het amper kon zien. Andersom bleek de tere schermbloem Trachymene weer zaden te hebben die mijn zoon van zeven al prima kan hanteren.

Zaaien is leuk werk, maar je moet er wel even de tijd voor nemen. Wie net begint kan het beste in elk geval vooraf alle labeltjes schrijven en een bakje met geel (zandbak-)zand klaar zetten. Als je zaad op de zaaigrond hebt gestrooid, dek je het meteen lichtjes af met dat gele zand. Dan weet je waar je bent gebleven als je even een koffiepauze neemt, en voorkom je dat je zo wat anders over dat leeuwenbekjes-stof gooit.

In een zakje zitten vaak honderden zaadjes. Je mag best wat meer zaaien dan het aantal plantjes dat je nodig hebt (niet alles komt op, en bij het verspenen en uitplanten sneuvelt ook nog wel wat) maar houd het hoofd wel een beetje koel: met een heel zakje Zinniazaad kan je alle buren in de zomer wel een boeket brengen. Daar word je vast erg populair van, maar aan een vierkante meter zinnia heb je zelf ook zát, en dat zijn pakweg negen plantjes. Vijftien zaadjes zaaien is dan al meer dan genoeg!