De Papaver atlanticum heeft even zijn best moeten doen zich aan mij te ‘verkopen’, maar nu snap ik niet meer waarom. Ik geloof dat ik ooit een bepaalde weerstand tegen oranje in de tuin heb gehad, zoals veel mensen het ook niet zo hebben op geel in de tuin. Zoals papaver in het algemeen verantwoordelijk was voor mijn tuinvirus, komt de eer aan Papaver atlanticum toe dat ik tegenwoordig gék ben op oranje in de tuin.

Ik heb alleen mijn ervaringen met deze plant (op droge, lichte zandgrond), maar kan niets ten nadele ontdekken. In mijn anti-oranje periode heb ik geprobeerd de plant ‘uit te roeien’ door ze steeds weg te halen, maar dat is me nooit helemaal gelukt en daar ben ik nu dankbaar om.

Toch zaaien ze zich nooit opdringerig uit. Nog mooier: ze bloeien de hele zomer vanaf mei tot aan de vorst aan toe (niet constant, maar steeds duikt er wel weer ergens een bloem op).

Kortom: een musthave om op zijn minst eens te proberen. Zelf heb ik de halfgevulde selectie ‘Semiplenum’.