Het winterklaar maken van de tuin vind ik een heel vreemde term. Waar slaat het in vredesnaam op? Alsof de planten in de tuin ons dan bezig zien met onze broodnodige, winterse tuinklussen, diep zuchten en denken: “laat die winter nu maar komen, wij zijn er tenminste kláár voor”. Die winter komt – ‘winterklaar’ of niet - toch wel en als de eerste vorst zijn slag slaat, lijkt het alle planten verrast te hebben. De enige dag nog vrolijk bloeiend, de volgende dag een slappe, bruine moes. Zo gaat het elk jaar, of wij nu iets doen of niet.

In principe kunnen we de hele tuin vanaf het najaar dan ook een hele tijd met rust laten. In de natuur gaat het net zo en daar overleven de planten het ook allemaal prima.

Het grote verschil tussen onze tuin en ‘de natuur’ is echter dat we van onze tuin net iets meer verwachten dan van de natuurlijke biotopen in de buurt. We planten er vorstgevoelige planten in omdat we ze mooi vinden of kiezen planten die eigenlijk niet zo geschikt zijn voor onze tuingrond.

Ook geven we de meeste planten (door ruimtegebrek) doorgaans veel minder ruimte dan ze eigenlijk nodig hebben en dat maakt ze ziektegevoeliger. Bovendien willen we liever een gazon dat er uitziet als een biljartlaken en geen woestenij. En om dat allemaal te bereiken, zullen we - ook in het najaar - nog even de handen uit de mouwen moeten steken.

Vaste plantenborders opruimen

Het is beter voor de planten, het bodemleven en andere nuttige dieren die in je tuin overwinteren om niet meteen alle afgestorven plantenresten te verwijderen. Wat je beter wel meteen kunt afknippen, zijn het blad en stengels van planten die last hebben van schimmelziekten als meeldauw. Gooi deze resten niet op de composthoop, maar in de afvalbak om verdere verspreiding te voorkomen.

Verder kun je de plantenresten opruimen die te rommelig zijn geworden. Probeer hierbij met een andere blik te kijken. Bruine planten hoeven helemaal niet lelijk te zijn, zeker niet met een laagje rijp. Wees dus niet té grondig en laat planten die nog stevig rechtop staan, mooie zaadhoofden hebben of mooi verkleurd zijn (voorlopig) nog even staan.