Alweer over zaden? Jawel, zonder zaden nu eenmaal geen vegetatie, planten, struiken en bomen. Zaden blijven fascinerend. Kijk bijvoorbeeld eens naar de bijzondere wijze waarop sommige planten hun zaden verpakken.

Zo maakt Podophyllum hexandrum (voetblad) een soort bollen, haast een ei. Podophyllum pleianthum (syn. Dysosma pleiantha) behoort ook tot dezelfde familie maar vormt heel andere zaden, meer een soort tros van uit de kluiten gewassen bessen. Je moet zo’n bes voor de lol eens openen. Er zitten een soort zaden in die bijna embryonaal zijn. Het is voor mij een plantaardig embryo, zo mooi. Een toegift van moeder natuur. En dan de zaadpeulen van de vaste judaspenning Lunaria redeviva.

Eigenlijk zijn al die zaaddozen, bollen, bessen, noem maar op, absoluut het bekijken waard. Ze hangen er bovendien langer aan dan dat er bloemen aan zitten. En ze blijven maar veranderen.

Zaden van wilde planten

Ik liep pas, na een paar uurtjes strand, over het duinpad terug naar de auto, toen er ineens zo’n straal zonlicht door het wolkendek scheen. Wat is de vegetatie dan mooi! Al die secundaire en tertiaire kleuren, met nog enkele primaire kleuren er doorheen: het geel van Jacobskruiskruid, lila van de distels, de groen/bruine aren van weegbree en al het donker mahoniekleurige van de veldzuring Rumex acetosa. Het is echt een oogstrelend plaatje.

Gelukkig maaien ze hier in het Zeeuwse Walcheren niet meer de hele berm, maar alleen de strook aan de rand van de weg. Van de planten uit de bermen hebben we een aantal planten in de tuin die dichte familie zijn of mutanten er van. De ‘wilde’ zijn minstens zo mooi. Van de zuring (Rumex) hebben we bijvoorbeeld Rumex sanguineus in de tuin staan. Uit de weegbreefamilie (Plantago) is Plantago major ‘Rubra’ absoluut tuinwaardig, maar de mooiste voor mij is Plantago major ‘Rosularis’.

Zaden afknippen of niet?

Men zegt dat je alles moet afknippen zodra het uitgebloeid is. Dat het anders ten koste gaat van je planten. Waarom geen gulden middenweg? Knip de zaaddozen rondom af en laat enkele zaden in het midden staan, al het dierbare ongedierte en gedierte zal je dankbaar zijn. En wat staan die zaden op de roomse kervel mooi! Zelfs de zaaddoosjes van de bruin verkleurde akeleien geven iets te bewonderen.

Laat gerust wat uitzaaien, wat teveel wordt trek je uit of geef een mooie akelei cadeau. Ik verheug me nu al op het openbarsten van het grote Podophyllum-’ei’.

Over de auteur

Beatrix van IJzendoorn is het ’opperhoofd’ van de Walcherse Zaaiclub. Meer informatie over deze club - en over Bea - vind je op de website van Zaaiclub Walcheren. Op deze website vind je nog veel meer zaaitips en ook een uitgebreide zadenlijst.